نخستین خودروی آبسوز جهان/ ۱۵ دلار پاداش برای هر یک کیلو کاهش وزن/علت ترس ایرانی‌ها از بیماری

خبرگزاری میزان- ویژگی‌ها و مختصات «نخستین خودروی آبسوز جهان» چیست، ۱۵ دلار پاداش کارمندان چینی برای هر یک کیلو کاهش وزن،چرا ایرانی‌ها از بیماری می‌ترسند؟ و ... از اخبار برگزیده فضای مجازی امروز است. به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، رسانه‌ها در فضای خبری روزانه خود اخبار اختصاصی و عمومی مختلفی را منتشر می‌کنند که این اخبار بعضا فقط در یک رسانه منتشر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان در نظر دارد هر روز اخبار منتخب فضای مجازی را از سایت‌ها و خبرگزاری‌ها و حتی کانال‌های تلگرامی مختلف جمع‌آوری کرده و در قالب یک بسته خبری منتشر کند. در این بسته همه خبر‌ها و آیتم‌ها با ذکر منبع منتشر می‌شوند و انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست.
عجیب‌ترین آزمایش‌های علمی تاریخخبرگزاری صدا و سیما: از زمان فرانکشتاین مری شلی (دانشمند جوانی که با تکه‌های بدن مردگان و نیروی الکتریکی جانوری به شکل انسان ساخت) داستانهای دانشمندان دیوانه به بخشی از تخیل جمعی بدل شده اند. در ادامه برخی از عجیب‌ترین آزمایش‌های علمی تاریخ را می‌خوانید.

کنترل از راه دور گاو"خوزه دلگادو" محقق دانشگاه ییل زیر آفتاب داغ در میدان گاوبازی کوردوبای اسپانیا ایستاده بود. در میدان مسابقه به جز او یک گاو نر خشمگین هم بود که تازه متوجه او شده بود و داشت با سرعت به سویش می‌دوید. دلگادو ظاهر بی دفاع بود، اما وقتی گاو نر به چند قدمی دلگادو رسید، او دکمه‌ای از کنترل راه دوری که در دست داشت فشار داد، این کنترل از راه دور، سیگنالی را به تراشه‌ای که در مغز گاو نر ایمپلنت شده بود، ارسال کرد. ناگهان همه دیدند که گاو ایستاد، چند بار خرناسه کشید و پای بر زمین کوبید و بعد برگشت رفت.
این تجربه دلگادو در میدان گاوبازی، آزمایش اثبات توانایی دستگاهی به نام «استیموسیور» بود که او برای تغییر رفتار طراحی کرده بود. آزمایش دلگادو خیلی شبیه داستان‌های علمی تخیلی است، به طوری که برخی شاید به سختی باور کنند، این اتفاق به سال ۱۹۶۳ بازمی گردد. در طول دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، تحقیقات زیادی در زمینه تحریک الکتریکی مغز انجام شده بود.
میمون و کودکعجیب‌ترین آزمایش‌های علمی تاریخ (۲) داستان‌های زیادی در مورد کودکانی در دست است که توسط حیوانات بزرگ شده اند. در این موارد، اغلب کودکان بیشتر از اینکه انسانی رفتار کنند، حتی بعد از ورود به جامعه انسانی هم رفتاری حیوانی در پیش گرفته اند.
روانشناسی به نام "وینتروپ کلاگ" می‌گفت، در صورتی که این موقعیت معکوس شود، یعنی اگر یک حیوان به وسیله انسان‌ها بزرگ شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا سرانجام مثل یک انسان رفتار می‌کند؟در سال ۱۹۳۱، کلاگ شامپانزه هفت ماهه ماده‌ای به نام گوا را به خانه خود برد. او و همسرش سعی کردند، با او همچون یک انسان رفتار کنند. درست با او همان رفتاری را داشته باشند که با پسر ده ماهه خود دونالد دارند.دونالد و گوا با هم بازی می‌کردند، باهم غذا می‌خوردند. خانواده کلاگ آزمایش‌های منظمی را روی آن‌ها انجام می‌دادند. در یکی از این آزمایش ها، کلاگ کلوچه‌ای را با نخی در وسط اتاق آویخت تا ببیند چقدر طول می‌کشد، این دو به آن برسند. گوا در چنین آزمون هایی از دونالد بهتر عمل می‌کرد، اما ازلحاظ یادگیری زبان ناامید کننده بود. نه ماه پس از شروع آزمایش، مهارت‌های زبانی دونالد خیلی از گوا بهتر نبود. وقتی یک روز دونالد، همان صداهای گوا را در هنگام گرسنگی تقلید کرد، کلاگ‌ها تصمیم گرفتند، به آزمایش پایان دهند. به نظر می‌رسید، دونالد به هم بازی هایی از جنس خودش نیاز دارد.

ناخن‌های من خیلی تلخ اند در تابستان سال ۱۹۴۲، پروفسور "لارنس لیشان" در تاریکی کلبه یک اردوگاه ایستاده بود، جایی که پسربچه‌ها در آن خواب بودند و با صدای بلندی با خود حرف می‌زد و یک عبارت را مکررا تکرار می‌کرد: "ناخن‌ها من خیلی تلخ اند. ”لیشان دیوانه نشده بود، او در حال انجام یک آزمایش یادگیری در خواب بود. همه این پسربچه‌ها که در اردوگاه تابستانی به سر می‌بردند، دارای اختلال مزمن جویدن ناخن بودند و لیشان می‌خواست روشی برای ترک این عادت بد برای آن‌ها پیدا کند. لشان در ابتدا از یک گرامافون برای پخش این پیام استفاده کرده بود. وقتی پسر‌ها خواب بودند، این گرامافون صفحه‌ای را پخش می‌کرد که ۳۰۰ بار یک پیام را تکرار می‌کرد.اما پنج ماه پس از شروع آزمایش، گرامافون خراب شد. لیشان مجبور شد، خودش شب‌ها وسط کلبه بایستد و این پیام را تکرار کند. در پایان تابستان، لیشان ناخن‌های پسر‌ها را بررسی کرد و متوجه شد، ۴۰ درصد از آن‌ها عادت ناخن جویدن را کنار گذاشته اند. به نظر می‌رسید، یادگیری در خواب واقعا اثرات مثبتی دارد. محققان دیگر بعد از او متوجه شدند، در شرایطی که شرکت کنندگان در خواب کامل باشند، اثرات یادگیری در خواب به طور کلی محو می‌شود.

القای برق به اجساد
"جیووانی آلدینی"، برادرزاده "لوییجی گالوانی" کسی که مفهوم گالوانیسم (جریان برق در بدن) را کشف کرد، بود. آلدینی این آزمایشات را روی اجساد انجام می‌داد.او در مقابل حضار، روی جسد قاتل اعدام شده‌ای به نام جورج فورستر (کسی که همسر و فرزندش را در کانال پدینگتون لندن غرق کرده بود)، آزمایشی را انجام داد. او میله‌ای را در راست روده جسد فرو برد، چیزی که باعث شد، پاهای مرد شروع به لگد زدن کند و شانه هایش بلرزند. برق القا شده به صورت جسد باعث به هم فشرده شدن و مرتعش شدن صورت و باز شدن چشم چپش فورستر شد. حتی برخی تصور کردند، فورستر زنده شده است و باید دوباره اعدام شود، او در واقع به حالتی فنری به جلو پرت شده بود. یک نفر به قدری از دیدن این صحنه وحشت زده شده بود که چند دقیقه بعد سکته کرد.دانشمندان دیگری هم سعی کرده اند، با القای برق اجساد را زنده کنند، اما هیچ کدام موفق نشدند. در ابتدا القای برق به امید زنده کردن مرده‌ها انجام می‌شد، اما هیچ کدام موفق نشدند، چنین کاری انجام دهند.
دیدن از درون چشم‌های گربهعجیب‌ترین آزمایش‌های علمی تاریخ (۲) در سال ۱۹۹۹، دکتر "یانگ دن"، استادیار بیولوژی اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، دست به آزمایش عجیبی زد. او یک گربه را به وسیله تیوپنتال سدیم بی هوش کرد و در یک قالب جراحی قرار داد. او سپس نوارچسب هایی را روی سفیدی چشمان گربه گذاشت و وادارش کرد به صفحه نمایشی نگاه کند که مرتب صحنه هایی از تکان خوردن درختان در باد و مردانی که پیراهن‌های یقه اسکی پوشیده بودند نگاه کند.البته این یک درمان منزجرکننده به سبک فیلم پرتقال کوکی نبود، بلکه در عوض، آزمایش روشی برای نفوذ به مغز موجودی دیگر و دیدن از درون چشم‌های او بود. دن و همکارانش الکترودهایی را در عصب بینایی مغز گربه قرار داده بودند. این الکترود‌ها فعالیت‌های الکتریکی سلول‌های مغزی گربه را اندازه می‌گرفتند و اطلاعات را به کامپیوتر ارسال می‌کردند.کامپیوتر پس از ترجمه این اطلاعات آن‌ها را به صورت تصویر نشان می‌داد. به این ترتیب، وقتی گربه به تصاویر درختان و مردان را تماشا می‌کرد، همان تصاویر تن‌ها با کمی تاری در صفحه نمایش کامپیوتر به نمایش درمی آمدند. دن ادعا می‌کرد که کیفیت تصاویر در آزمایش‌های آینده با وجود اندازه گیری فعالیت‌های سلول هایی مغزی بیشتری بهبود می‌یابد.
شوک دادن به توله سگ"چارلز شریدان" و "ریچاردکینگ" به داوطلبان آزمایش خود (همه دانشجویان رشته روانشناسی) گفتند که یک توله سگ برای آزمونی آموزش دیده که فرق بین نور چشمک زن و نور را بفهمد، بیاورند. این توله سگ باید دریکی از مکان هایی که علائم آن به نمایش درمی آید، بایستد. اگر نتواند در محل صحیح بایستد؛ داوطلبان باید، دکمه‌ای را برای شوک دادن به توله سگ فشار دهند. میزان برق القا شده با هر بار شوک ۱۵ ولت افزایش می‌یافت، ظاهر این افزایش درد موجب می‌شد، سگ خیلی زودتر مکان صحیح را بفهمد. توله سگ ابتدا پارس می‌کرد، اما هرچه ولتاژ دستگاه شوک بیشتر می‌شد، او هم شروع به بالا و پایین پریدن می‌کرد و در نهایت از درد زوزه می‌کشید. دانشجویان داوطلب وحشت کرده بودند. آن‌ها هول زده عقب و جلو می‌رفتند و با دست به سگ اشاره می‌کردند، کجا بایستد. بسیاری در زمان انجام آزمایش گریه کردند. اما اکثریت آن ها، ۲۰ نفر از بین ۲۶ نفر حاضر در آزمایش، به فشار دادن دکمه شوک تا حداکثر ولتاژ ادامه دادند.این آزمایش اطاعت اکثریت مردم را برای شوک دادن به افراد بی گناه نشان می‌داد.
ویژگی‌ها و مختصات «نخستین خودروی آبسوز جهان» چیست/ آمادگی کامل برای آبسوز کردن خودروهای متقاضیان داریم

خبرنگاران پویا: ذهن بشر از دیرباز علاقه خاصی به اکتشاف، تغییر ساختار حاکم بر طبیعت، هنجارهای وضع‌شده توسط بشر و در نهایت خلق روشهایی بِکر و خلاقانه برای گسترش دایره رفاه زندگی داشته است و در این مسیر از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است.

اکتشافاتی نظیر آتش و عناصر تشکیل دهنده طبیعت تا ابداعاتی همچون برق، تلفن و اینترنت که هر کدام تأثیر بسزایی در عصر خود داشته و گاه منجر به بروز و ظهور دوره‌ای جدید در زندگی بشر شده‌اند، همه و همه از یک دغدغه انسانی و به‌دنبال آن پشتکار برای یافتن پاسخی مناسب و درخور سؤالات مبنایی، پدید آمده‌اند.

شاید تصور پدیده «تکنولوژی لمسی» حتی تا ۲۰ سال گذشته نیز کار سخت و غیرممکنی بود، اما در حال حاضر ضریب نفوذ گوشیهای هوشمند دارای نمایشگر لمسی و تجهیزات لمسی پایانه فروش بانکی به‌سرعت در حال رشد و درنوردیدن مرزهای جمعیتی است.

تخیل سالهای دور بشر برای سوار شدن بر قطاری که با سرعت نور طی‌الارض کند، این روز‌ها به‌همت صنعتگران امروز به محقق شدن نزدیک شده، اما همچنان فاصله زیادی با آن تخیل اولیه دارد، اما با این حال پیشاپیش نوید دستیابی به چنین آرمانی را داده‌اند؛ بنابراین در این وادی، تعجبی ندارد اگر کسی پیدا شود و سوخت فسیلی خودرو‌ها و دستگاه‌های مکانیکی را حذف کند و به سؤال همیشگی و دیرینه کودکان و نوجوانان جهان که اغلب دارنده ذهن خلاق و پرسشگری هستند، پاسخ دهد و سامانه‌ای را ابداع کند که وابستگی خودرو به بنزین یا گازوئیل را از بین برده و تن‌ها با «آب» کار کند!

میان تعدد اختراعات و ابداعات اعجاب‌آوری که این روز‌ها از رسانه‌های غرب و شرق به گوش می‌رسد و اخبار آن، مخاطبان جهانی را مورد بمباران قرار داده است، مخترعی ایرانی اقدام به خلق سامانه‌ای کرده که مرکز توجه تمامی این رسانه‌ها شده است.

علاءالدین جاسمی زرگانی؛ مخترع جوان ایرانی که توانسته به‌واسطه ذهن پرسشگر و دغدغه‌مند خود سامانه‌ای را ابداع کند تا جوابی برای سؤال دوران کودکی‌اش مبنی بر اینکه «چرا خودرو نمی‌تواند با آب کار کند؟»، باشد، این روز‌ها شدیداً مورد توجه رسانه‌های مختلف دنیا قرار گرفته است.

«آبسوز» کردن خودروها، اختراعی است که به‌گفته این مخترع خوش‌خلق و خوش‌صحبت کشورمان، قادر به تحول اساسی در دنیا و حتی عصر حاضر است و قامت آن در برابر سطوح دیگر ابداعات یک سر و گردن بالاتر است.

این مخترع که خصلت مردمی‌بودنش را از جنوبیهای کشورمان به ارث برده، با حضور در باشگاه خبرنگاران تسنیم به تشریح جزئیات اختراعش پرداخت و ساعاتی را با خبرنگاران این مجموعه گذراند.

متن زیر حاصل گفت‌وگوی سه‌ساعته با «علاءالدین جاسمی زرگانی» مخترع نخستین خودروی آبسوز جهان است که در ادامه مشروح بخش نخست آن تقدیم می‌شود:

آقای جاسمی! اختراع خودروی آبسوز یا سامانه آبسوز شما مربوط به چه سالی می‌شود؟

چند سال است که به فناوری سامانه آبسوز دست یافته‌ام و اکنون در حال تجاری‌سازی آن و کسب مجوزهای لازم از دولت هستم؛ زمانی که موفق به این اختراع شدم، ۲۳ ساله و در عنفوان جوانی بودم.

آیا در حال حاضر، سامانه آبسوز آماده نصب به‌روی خودروهاست و شما دنبال دریافت مجوز و حمایتهای مالی به‌شکل توأمان از دولت هستید؟

بله! سامانه آبسوز اختراعی بنده، آماده نصب روی خودروهاست؛ به هیچ عنوان دنبال دریافت پول و اخذ حمایتهای مالی از دولت نیستیم و خودمان به‌اندازه کافی سرمایه داریم.

آیا شما اقدام به ثبت اختراع خود کرده‌اید؛ تا به امروز سامانه آبسوز اختراعی شما به‌روی چند خودرو در سطح کشور نصب و تست شده است؟

تمامی بزرگان استانهای مختلف کشور، استعلام سامانه آبسوز را به‌دلیل اینکه روی خودروهایشان نصب شده، دارند لذا این سامانه امتحان خود را پس داده است؛ با این حال ثبت اختراع آن در انگلستان انجام شده و برای ثبت آن در ایران نیز اقداماتی صورت گرفته است.

ثبت اختراع در انگلستان؟!

بله، تصمیم گرفتم ثبت اختراعم را در انگلستان داشته باشم.

چرا انگلستان؟

در سال ۱۳۸۰ گواهی ثبت اختراع پنلهای ساختمانی را که به ۳D panel معروف است کسب کردم که البته ممکن است به آن ساندویچ پنلهای سیمانی هم گفته شود؛ آن موقع ۲۱ سال داشتم، اما به‌راحتی ثبت من به نام شخص دیگری نامگذاری شد و صرفاً با دادن یک سکه بهار آزادی، طرحم را سرقت کردند.

چطور با وجود داشتن گواهینامه، اختراع شما به نام فرد دیگری ثبت شد؟! شکایتی نکردید؟

با توجه به همین گواهی ثبت اختراعی که داشتم، شکایت کردم و ۳۰۰ هزار تومان هم به یک وکیل دادم که قرار بود برای پیگیری پرونده من یک میلیون تومان دریافت کند، اما بعد از شش ماه دیگر جواب تلفن من را هم نداد چه برسد به اینکه بخواهد پیگیر پرونده‌ام شود.

چطور این اتفاق افتاد؟

مهمترین چالش کنونی این است که اگر فردی ثبت اختراعی به نامش باشد و فرد دیگری روی همان اختراع، موضوعی را اضافه کرده باشد، اجازه ثبت به نفر دوم هم داده می‌شود و به‌بیان روشن‌تر، قانون «کپی‌رایت» در ایران بسیار ضعیف است و کوچکترین تغییر روی اختراع، می‌تواند نام مخترع را عوض کند.

آیا این نقیصه در کشورهای دیگر وجود ندارد؟

متأسفانه این نقیصه در ایران خیلی شدت دارد؛ بعضی طرح‌ها نظیر همین «سامانه آبسوز کردن خودروها» در تمام دنیا قابلیت ثبت و پتنت ندارد.

پس چطور توانستید این طرح ابداعی را در انگلستان ثبت اختراع کنید؟

چنین کاری را برگرفته از تکنیک‌ها و با شیوه‌ای نوین و با ظرافتی خاص انجام دادیم و حساسیتی نسبت به آن ایجاد نکردیم؛ با توجه به اینکه گمان می‌کردیم اگر بگوییم سامانه آبسوز را برای خودرو ابداع کرده‌ایم، یقه‌مان را می‌گیرند لذا جزئیات راکتوری را دادیم که تولید گاز مصرف خانگی می‌کند.متأسفانه همان‌طور که گفتم به‌دلیل کم‌توجهی‌های داخلی و عدم‌آگاهی از کارهای اقتصادی، به فکر چنین کاری (ثبت اختراع در انگلستان) افتادم و با توجه به اینکه به امور علمی و تخصصی اشراف دارم، می‌دانم چطور اختراعم را بزرگ کنم، بالا ببرم و چگونه در جوامع بین‌المللی ثبت پتنت کنم.

کمی بیشتر توضیح می‌دهید؟

مثلاً برای سامانه آبسوز، راکتوری ساخته‌ایم که وظیفه تولید گاز مصرفی خانگی را به‌عهده دارد و به هیچ عنوان کشندگی، انفجار، آلایندگی در پی ندارد و کاملاً سازگار با محیط زیست است.

چه‌نوع گازی توسط این راکتور تولید می‌شود؟

گاز هیدروژن؛ این راکتور زمانی که می‌سوزد، فقط بخار آب تولید می‌کند و اگر تقطیرش کنیم، می‌تواند تبدیل به آب شود؛ به همین دلیل از این سامانه، راکتور بزرگ تولید گاز مصرف خانگی از آب را ساخته‌ایم که توانایی گازرسانی به حداقل ۱۰۰ خانوار شهری در منطقه‌ای مانند اردبیل را دارد؛ خوشبختانه در ارتباط با تمامی سامانه‌هایی که توسعه داده‌ایم، فکر آینده را هم داشته‌ایم و در این مورد هم نمونه دستی و خانگی را توسعه داده ایم.

چه‌ضرورتی باعث اختراع چنین راکتوری شد؟

اگر نگاهی به آمار تلفات ناشی از نشت گاز در کشور بیندازیم، متوجه می‌شویم که سالانه ۲۸ هزار نفر کشته ناشی از انفجار و گازگرفتگی در سطح کشور داریم؛ مسلماً چنین موضوعی برای ما که علم توسعه «راکتورهای تولیدکننده گاز مصرف خانگی از آب» را داشتیم، بسیار اهمیت داشت.

این راکتور در چه ابعادی ساخته شده و نحوه کار با آن چطور است؟

این راکتور در ابعاد حدودی یک در یک متر و با وزن ۵۰ کیلوگرم مانند ژنراتوری است که در برخی باغ‌ها نصب و با آداپتوری به برق شهری متصل می‌شود؛ این سامانه به‌دلیل کوچک بودنش، پرتابل و قابل حمل است.

گمان می‌کنید چنین اختراعی که وابستگی به سوخت فسیلی «گاز» را از بین می‌برد، سرمنشأ چه تحولاتی می‌تواند باشد؟
‌
نمی‌دانم این اختراع تا چه‌اندازه آینده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد، اما همین قدر می‌دانم که ادیسون هم در ابتدا گمان نمی‌کرد کاربردهای برق تا این اندازه وسیع شود تا جایی که برای شارژ موبایل هم نیازمند آن باشیم؛ در حال حاضر چنین سامانه‌ای که ما توسعه داده‌ایم قادر به تولید سوخت پاک است در حالی که باید دانست چنین فناوری‌ای در کشورهای اروپایی و آمریکایی جزو فناوریهای امنیتی به حساب می‌آید.

یعنی اروپا و آمریکا به چنین تکنولوژی‌ای دست یافته‌اند؟

آمریکا از ۴۳ سال پیش به فناوری خودروهای آبسوز دست یافت و در ناوگان نظامی خود از آن استفاده کرد، اما با توجه به اینکه چنین فناوری‌ای در آن کشور، امنیتی به حساب می‌آید کشور‌های در حال توسعه نباید تا ۹۰ سال آینده از آن مطلع شده یا بهره‌برداری کنند.

در حالی که این موضوع سِکرت و امنیتی به حساب می‌آید، چطور با این جرأت آن را مطرح می‌کنید؟

بگذارید این‌طور بگویم، از روز اولی که گوشی ۲۱۱۰ نوکیا به بازار ارتباطات پای گذاشت، کشورهای سازنده تلفن همراه می‌دانستند فناوریهای بعدی ساخت گوشی تلفن همراه چیست و حتی می‌دانستند که روزگاری خواهد آمد که صفحه نمایشگرهای موبایل لمسی می‌شود، اما اگر قرار بود از روز اول فناوری لمسی را در اختیار مردم بگذارند، امروز بعد از ۲۵ سال دیگر محصولی جدید برای ارائه نداشتند.

این موضوع دقیقاً حکایت خودروهای برقی، فیوسل و هیبریدی است که با الگویی پیچیده برای انحراف ذهن مردم تولید شده‌اند تا اول از این سیستم بهره‌برداریهای کامل و برداشتهای اقتصادی صورت گیرد و بعد از گذشت ۹۰ سال به‌سمت خودروهای آبسوز بروند و به‌جای بنزین، از آب در باک خودرو‌ها استفاده کنند؛ آن‌ها به‌دنبال این هستند تا جای ممکن از کشور‌های در حال توسعه پول بگیرند در حالی که هم‌اکنون از سامانه‌های آبسوز در سیستم نظامی خود استفاده می‌کنند.

با این حساب سؤالی پیش می‌آید که چرا همان کشور‌ها از سامانه آبسوز در ناوگان حمل‌ونقل شهری خودشان استفاده نمی‌کنند؟

برای پاسخ به این سؤال اجازه دهید این‌گونه بگویم که ۷۰ سال پیش موضوع نیروگاه‌های هسته‌ای در اروپا و آمریکا به سرانجام رسید، اما الآن یقه کشورهای در حال توسعه را چسبیده‌اند که مبادا از فناوری نیروگاه هسته‌ای استفاده کنند، زیرا پسماندهای آن‌ها کاملاً کشنده است و محیط زیست را منهدم می‌کند لذا شاهد بودید، در حالی که ما هنوز استارت بهره‌برداری از نیروگاه‌های هسته‌ای را نزده بودیم، یقه‌مان را چسبیدند در حالی که شاید پیش از آن نیز می‌توانستند چنین کاری را انجام دهند، اما آن‌ها ابتدا اجازه ساخت و توسعه فناوری را می‌دهند و بعد که با کلی هزینه‌کرد و اتلاف وقت دانشمندان کشورها، به سرانجام رسید اجازه بهره‌برداری از آن را نمی‌دهند.

به بحث سامانه آبسوز بپردازیم؛ همان‌طور که فرمود: ید از سال‌ها قبل به‌فکر توسعه این سامانه بوده‌اید، اما چرا الآن به‌فکر رونمایی و معرفی آن افتاده‌اید؟

از ۱۴ سال پیش به‌فکر آبسوز کردن خودرو‌ها بودم، اما با توجه به اینکه سن کمی داشتم، کسی به حرفهای من توجهی نمی‌کرد؛ در حال حاضر هم معتقدم که در مواجهه با چنین فناوری (خودروهای آبسوز) باید در ابتدا فرض را بر این بگذاریم که سامانه مذکور اصلاً استانداردهای لازم را ندارد یا حتی فرضاً منجر به ایجاد آلایندگی می‌شود، اما زمانی که میزان قابل توجهی کشته سوانح ماشینی و آلایندگی در شهرهای کشور داریم، باید به‌فکر محک زدن سامانه مذکور و مخترع آن باشیم چرا که در صورت اثبات درستی ادعاهایم، می‌تواند کمک بسیاری برای کشور باشد.

به‌نظر شما چطور می‌شود این سامانه و به‌قول خودتان این ادعا را ثابت کرد؟

باید اجازه دهیم این سامانه به دست مردم برسد و خود مردم درباره آن قضاوت کنند؛ تن‌ها معیار راستی‌آزمایی صحبتهای من و اختراعم همین است.

یعنی تن‌ها راه راستی‌آزمایی و نهایتاً حمایت از طرح شما همین است؟

بگذارید سؤالی از شما بپرسم؛ می‌دانید چرا ایران نفت را خام‌فروشی می‌کند؟

به‌نظر شما چرا؟

به این دلیل که حمایتی از نخبگان کشور ندارند و حاضر نیستند حرفهای آنان را گوش کنند؛ کشور چین ۸۰ سال دور خودش را دیوار کشید و حتی گفت: «ما وجود نداریم»، اما اکنون تولیدات آن در همه جای دنیا وجود دارد و حتی در قلب آمریکا هم مثل ایران شاهد تولیدات چینی هستیم؛ ژاپن هم نماد دیگری از کشورهای توسعه‌یافته است که در هنگام وقوع بدترین زمین‌لرزه‌ها، با کمترین خسارات مواجه می‌شود.


خوب است با خود فکر کنیم؛ چرا کشور آمریکا با ۲۷۰ سال قدمت باید سردمدار دنیا باشد، اما ایران با ۲ هزار و ۵۰۰ سال طول عمر باید در رده پایین‌تری از آن قرار گیرد؟ بسیار زیباست که مسئولان اجرایی کشور به حرف تمامی مخترعان گوش کنند حتی به‌قیمت اینکه در نهایت بگویند، آن‌ها دروغ می‌گویند.

اخیراً فردی دانشگاهی ادعا کرده که ادعاهای شما درباره اختراع خودروی آب‌سوز، بی‌پایه و اساس است، پاسخ شما به وی چیست؟

آن فرد که اشاره کردید یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های کشور است که از قضا ۲۳ سال سابقه کارمندی شرکت سایپا را دارد؛ وی اخیراً طی مصاحبه‌ای گفته است که ادعای جاسمی کذب محض و عوام‌فریبی است و همچنین گفته که من می‌خواهم اخاذی کنم در حالی که این آقا یک عقبه دارد و از جایی خط می‌گیرد.

شاید چنین اظهاراتی به این دلیل باشد که همان عقبه (شرکتهای خودروساز) اختراع شما را قبول ندارند؟

چند سال پیش یکی از کمپانیهای خودروساز به ما پیشنهادی داد تا کل سامانه را تحویلشان دهیم و بعد از تست آن، به ما زنگ بزنند، اما علی‌رغم اینکه واقعاً نمی‌دانم روی پیشانی ما چه نوشته شده بود! پیشنهاد دادم تا فیلم‌ها و مستندات مربوط به سامانه را در اختیارشان بگذارند.

شما که دغدغه رساندن این سامانه به دست مردم را دارید، چرا حاضر نشدید چنین کاری را به‌درخواست کمپانی خودروساز انجام دهید؟

بنده تا همین الآن هزینه‌های بسیاری را متقبل شده‌ام تا این سامانه به دست مردم برسد لذا همچنان چنین دغدغه‌ای را دارم؛ درصدد رویارویی با کسی نیستیم و نمی‌خواهیم با کسی مقابله کنیم بلکه می‌خواهیم همه را کنار خود داشته باشیم تا نهایتاً سامانه آبسوز خودرو‌ها به دست مردم برسد.

ما حاضریم سامانه را برای مسافت یک‌هزار کیلومتر به‌شکل رایگان برای متقاضیان، نصب کنیم و ضمانتنامه‌ای را دریافت کنند، همچنین برای ۴۰ هزار کیلومتر یا دو سال گارانتی هم ارائه دهیم تا خیال متقاضیان نصب پکیج آبسوز راحت باشد.

آیا تاکنون سامانه در اختیار متقاضیان قرار گرفته است؟

تا امروز این سامانه روی هیچ یک از ماشین‌های متقاضیان نصب نشده و متقاضیان در حال اعلام آمادگی تن‌ها از طریق کانال تلگرامی ما هستند؛ بعد از اخذ مجوزها، ربات تلگرامی متقاضیان را به‌سمت سایتی هدایت می‌کند تا با ثبت تقاضای خود در آن، بتوانند به دفاتر نمایندگی ما در شهرستان‌ها مراجعه و سامانه‌شان را دریافت کنند.

آیا در حال حاضر نمایندگی برای جذب تقاضا‌ها در کشور دارید؟

در حال حاضر نمایندگیهای ما فعال نیستند؛ انتظار داریم دولت با حمایتهایی که برای تسهیل صدور مجوز فعالیتهای ما انجام می‌دهد، زمینه فعال شدن دفاتر نمایندگی‌مان را فراهم آورد.

چطور می‌خواهید امنیت سامانه آبسوز برای خودرو‌ها را جا بیندازید در حالی که کمپانی خودروساز BMW پس از تست نخستین سامانه هیدروژنی نصب‌شده روی خودروهای سری هفت خود با انفجاری مهیب روبه‌رو شد و آن سانحه شش کشته هم به‌جای گذاشت؟!

کمپانی آلمانی «بی‌ام‌دابلیو» برای اینکه بگوید ید طولایی در انرژیهای موجود دنیا دارد، سری هفت تولیدات خود را در سال ۲۰۰۳ به سامانه آبسوز مجهز کرد؛ فرآیند به این شکل بود که کمپانی مذکور سامانه‌ای را روی ماشینهای خود نصب کرد که هیدورژن را از اکسیژن جداسازی و برای سوختن به موتور ماشین ارسال می‌کرد.

قدت هیدروژن تا چه‌اندازه است و آیا قابلیت جایگزینی با سوختهای فسیلی را دارد؟

هیدروژن گازی ناپایدار است و ۹۸ درصد کل جهان هستی را هیدروژن تشکیل می‌دهد، اما هیچ‌گاه به‌صورت تن‌ها نیست و همواره به‌شکل مرکب ظاهر می‌شود؛ اگر هیدروژن جداسازی شود از حالت پایدار خارج می‌شود و زمانی که به اکسیژن برسد منفجر می‌شود؛ نمونه انفجار هیدروژن را در حوادث هیروشیما و ناکازاکی شاهد بودیم.

گاز هیدروژن را در دنیا درون کپسولهای مخصوص نگهداری می‌کنند؛ هیدروژن تک‌بار مثبت است و به‌محض اینکه حرکت کند در هر شی‌ء ایجاد بار منفی می‌کند و در نهایت منفجر می‌شود لذا جنس این کپسول‌ها از داخل پلی‌اتیلن و از بیرون کربن و قیمت آن‌ها هفت میلیون تومان است.

آیا این کپسول‌ها با اعمال چنین فرآیندی کاملاً ایمن می‌شود؟

برای جابه‌جایی کپسول گازهای هیدروژنی معمولاً اپراتورهای خاص این کار را انجام می‌دهند؛ در شرکت نفت هم که به‌دلیل مصارف خاص هیدروژنی، نمی‌توانند عملیات جابه‌جایی را انجام دهند، معمولاً به استقرار پِلَن تولید گاز هیدروژن روی می‌آورند.

دلیل انفجار خودروی سری هفت بی‌ام‌دابلیو چه بود؟

جاسمی زرگانی: دلیل انفجار خودروی سری هفت بی‌ام‌دابلیو نیز دقیقاً همین موضوع بود که اشاره کردم؛ اما این کمپانی به‌دلیل اینکه بگوید در توسعه آن ناکام نمانده اقدام به تعویض موتور خودرو کرد لذا سازه موتورهای این کمپانی برای تحمل قدرت انفجاری هیدروژن، از فولاد و کربن شد تا ساختار موتور در لحظه انفجار هیدروژن درون پیستون به هم نریزد و ثبات موتور حفظ شود.

آیا شرکت BMW در نهایت به نتیجه رسید و توانست این سری خودرو‌ها را تجاری‌سازی کند؟

هرچند که پس از انجام چنین تغییراتی در سازه موتور، نخست وزیر آن کشور از پشت اگزوز بی‌ام‌دابلیو سری هفت یک لیوان آب خورد، اما تولید سامانه آبسوز برای آن خودرو یک و نیم میلیون مارک هزینه در برداشت که به هیچ عنوان توجیه اقتصادی نداشت و لذا به تولید انبوه نرسید.

مزیت سامانه آبسوز توسعه‌یافته توسط شما که با سوخت هیدروژن کار می‌کند، اما قرار نیست منفجر شود، در مقابل سایر تولیدات مشابه چیست؟

نوع تولید استحصالی ما به این شکل است که هیدروژن را تحت کنترل درآورده‌ایم تا غیرقابل انفجار، ولی قابل اشتعال باشد؛ پروسه کاری نیز به این شکل است که هر زمان این گاز به‌فاصله ۱۵ سانتی‌متر از هر نازلی خارج شود، با اکسیژن تبدیل به بخار آب شده و این تن‌ها شاخص رقابتی ما در کل دنیاست؛ هیدروژن تولیدی ما غیرقابل انفجار است و در موتور چدنی و آلومینیومی هم مشتعل می‌شود.

از سوی دیگر کاری که ما انجام می‌دهیم مانند بی‌ام‌دابلیو، تعویض موتور نیست بلکه سامانه‌ای را مانند محفظه سوخت CNG روی خودرو‌ها نصب می‌کنیم؛ در واقع کاری که ما می‌کنیم این است که یک پکیج روی خودرو‌ها (بدون وابستگی به نوع خودرو) اضافه می‌کنیم که می‌تواند منجر به بروز انقلاب صنعتی دیگری شود.

در صورتی که این گاز نشت پیدا کند، مخاطره‌ای نخواهد داشت؟

با چنین الگوریتمی، اگر این گاز در اتاقی هم نشت کند دیگر خطرناک و کشنده نخواهد بود.

حالا چرا به‌فکر جداسازی هیدروژن از ترکیب آب افتادید و به‌سمت فرمول دیگری نرفتید؟

به این دلیل که آب در دسترس همه مردم و مایعی آشامیدنی است، تصمیم گرفتیم تا آن را تبدیل به سوخت کنیم.

میزان استهلاک و کاهش عمر موتور خودرو‌ها در صورت نصب سامانه آبسوز روی آن‌ها تا چه‌اندازه‌ای خواهد بود؟

قطعاً چنین پروژه‌ای حتی اگر عمر پنج‌ساله موتور ماشین به چهار سال کاهش یابد توجیه اقتصادی بسیار زیادی خواهد داشت، زیرا موتور خودرو به‌جای بنزین با آب کار می‌کند و خروجی ماشین بخار آب خواهد بود.

فیلم کوتاهی از تست خودروی آبسوز اختراعی توسط جاسمی

کمی هم در ارتباط با فازهای توسعه‌ای این ابداع و اشتغالزایی که به‌همراه دارد، بگویید.

توسعه تجاری چنین پروژه‌ای با لحاظ کردن ۹۵ آیتم قابلیت اشتغالزایی برای ۱۶ هزار نفر را دارد؛ اگر حمایتهای لازم از ما صورت گیرد و مسئولان مجوزهای چنین کاری را صادر کنند، قطعاً طی سه فاز چنین اهدافی قابلیت تحقق دارد؛ چنین طرحی تن‌ها یک مورد از ابداعات بنده است؛ قطعاً رونماییهای بعدی از سامانه‌های توسعه‌یافته‌مان، ظرفیتهای بالاتری را با خود به‌همراه خواهد داشت.

علاءالدین جاسمی زرگانی در بخش دوم این مصاحبه به جزئیات بیشتری از ابداع خود در سامانه آبسوز و چالشهای پیش‌ِروی توسعه طرحهایش پرداخته است که مشروح آن طی روزهای آینده توسط بخش علمی باشگاه خبرنگاران تسنیم منتشر می‌شود.
۱۵ دلار پاداش کارمندان چینی برای هر یک کیلو کاهش وزنفارس: بر اساس طرح پیشنهادی یک مدیر شرکت چینی، قرار است هر کارمندی که یک کیلوگرم وزن کم می‌کند، در ازای آن، پاداش نقدی و غیر نقدی دریافت کند که حداقل آن ۱۵ دلار است.

"وانگ شوئبائو" مدیر یک شرکت مشاوره سرمایه‌گذاری در شیان‌شهر چین است که پیشنهاد این طرح را داده و با اجرایی کردن آن تلاش می‌کند، انگیزه کارمندان را برای کاهش وزن و ارائه